Annelerim pek üzgünüm sizinle paylaşmak istedim. geçen ay tayinim çıktı İstanbul'a geldim. eşimin yanına. eşimin tüm sülalesi burda benimde hiç kimsem yok. Gidince hemen işe başlarim onlardan biri bakmasa öteki bakar kızıma mutlaka birisi bakar dedim çünkü gerçekten çok kalabalıklar. eşimin 7 tane kardeşi var ayrı ayrı hepsinin evi ayrı ve hepsi müsait ama kimse bakmıyor kızıma. hepsi bir bahane buldu. ne kadar para istiyorsa vercem dedim yinede kimse bakmak istemedi. Biri bakarım diyordu kaynanam onu doldurmuş şimdi oda bakmam diyor. Kaynanam da pek diri oda bakmam diyor. Bende enayi gibi onlara hep güler yüzlü tatlı dilliyim. O kadar mal gibi hissediyorum ki kendimi. Onların olsa ben bakardım. Napcam bilmiyorum 🥹🥹 hepsine küsmek istiyorum. siz bakmadiniz çocuğuma diyip tavır almak istiyorum haksız mıyım sizce??
Tüm cevapları görebilmek ve yorum yapabilmek için sizi ücretsiz uygulamamızı kullanmaya davet ediyoruz.